4 September 2021
copied
A Thai-language interview with Apichatpong | Prachatai
คุยกับ 'เจ้ย-อภิชาติพงศ์' ในวาระที่โรคระบาดเผยให้เห็นซากปรักหักพังของสังคมไทย
เรื่อง: นัชชา ตันติวิทยาพิทักษ์ ภาพ: 100 Tonson Foundation
“รัฐไม่เปิดพื้นที่กลางให้คนคิดต่างอยู่ด้วยกันได้” อภิชาติพงศ์ย้ำคำนี้หลายครั้งตอนที่เราคุยกัน ในขณะที่โรคระบาดและความขัดแย้งทางการเมืองยังไม่มีท่าทีจะคลี่คลาย
หากเอ่ยถึงวงการภาพยนตร์ ชื่อของ เจ้ย-อภิชาติพงศ์ วีระเศรษฐกุล คงคุ้นหูใครหลายคน ยิ่งโดยเฉพาะเขาเพิ่งได้รับรางวัล Jury Prize ในเทศกาลภาพยนตร์เมืองคานส์ ครั้งที่ 74 จากผลงานภาพยนตร์ล่าสุด Memoria (2021) ซึ่งหลังฉายภาพยนตร์รอบปฐมทัศน์จบผู้ชมต่างยืนปรบมืออย่างยาวนานเกือบ 14 นาที คำกล่าวของอภิชาติพงศ์หลังหนังได้รับรางวัลกลายเป็นข่าวใหญ่ในไทย เมื่อเขาส่งสารโดยตรงไปถึงรัฐบาลว่า
"ผมโชคดีจริงๆ ที่ได้ยืนอยู่ตรงนี้ ในขณะที่เพื่อนร่วมชาติของผมจำนวนมากไม่สามารถเดินทางได้ หลายคนต้องทุกข์ทรมานอย่างมากจากโรคระบาดด้วยการบริหารจัดการที่ผิดพลาดทั้งด้านทรัพยากร, การดูแลสุขภาพ และการเข้าถึงวัคซีน ผมอยากเรียกร้องไปยังรัฐบาลไทยและโคลอมเบีย ได้โปรดตื่นขึ้นและทำงานเพื่อประชาชนของคุณเดี๋ยวนี้"
ผลงานของอภิชาติพงศ์หลายเรื่องพูดถึงสภาวะสังคมการเมืองของไทยตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันอย่างแยบคาย เขาไม่ได้คิดว่าศิลปะของเขาคือการต่อสู้กับรัฐ แต่เขาบอกว่าเขาใช้ศิลปะเพื่อสื่อสารอารมณ์ความรู้สึกของตัวเอง และบันทึกเรื่องราวที่อยากจดจำ รวมถึงสะท้อนความเป็นจริงในแบบที่เขาเห็น และก่อนที่จะเดินทางมาถึงจุดนี้ อภิชาติพงศ์เองก็เคยมีช่วงเวลา ‘ตาสว่าง’ เช่นเดียวกับใครหลายคน
"อายุ 30 กว่า 40 ด้วยซ้ำ ซึ่งมันถือว่าช้ามาก แต่ถ้ามองจากมุมมองส่วนตัวเห็นได้ชัดว่าเราตาสว่างจากสื่อทางเลือกนี้แหละ และผลงานทางวิชาการของหลายๆ ท่านที่เผยแพร่ออกมา แบบที่รัฐไม่สามารถที่จะควบคุมได้แบบในอดีต" อภิชาติพงศ์เล่า
อ่านบทความฉบับเต็มได้ที่นี่ here
SOURCE: Prachatai / www.prachatai.com